Torino- İtalya'da çocuk tiyatrosuyla fazlasıyla dolu bir üç gün geçirdim. Öyle ki Torino'ya ayak bastığım andan gidene kadar dopdolu programın satır aralarındaydım her an.

 

 4 Nisan 2014 akşamüstü Torino'ya vardım ve hemen organizasyonun merkez üssü konumundaki Cassa Del Teatro'ya geçtim ve oyuna yetiştik. Fransız bir ekip olan La Compagnie Clandestine'den CARTA MEMORİA isimli oyunu izledik sırasıyla izlediğim tüm oyunlar Ek'teki programda yer almaktadır.

 

Genel olarak söyleyeceğim sabah 10:30 da başlayıp akşam 22:30 da biten son derece yoğun bir oyun programı vardı. günde ortalama 6 - 7 oyun algıyı zorlasa da naif, abartıdan uzak ve çocuğun dünyasına yönelik sanatlı söyleyişin hakim olduğu metaforik anlatımların ağırlıkta olduğu çocuğun hayal gücüne ve yaratıcılığına ve en önemlisi zekasına değer veren bir tiyatro anlayışı hakimdi.

 

Büyük prodüksiyonlardan, şaşadan v.s. gibi sahneleniş yöntemlerinden uzak durulmuştu. 2 - 3 Fransız grup dışında tüm oyunlar İtalya'dandı ve festivalin dili İtalyanca idi. Özellikle belirtmek istediğim farklı deneyim olarak aktarabileceğim Fransa'dan gelen Laboratuvar ekibinin El tiyatrosu örneğiydi. Ancak hem dil unsurunun çok ağırlıkta olması hem de zaman zaman tıkanan oyunun yaratıcılıktan uzaklaşarak tek düzeliğe sürüklenmesi oyunu belli bir çıtanın üzerine çıkaramıyordu. 

 

Ayrıca izlediğim dans tiyatrosu örneği Rompere Le Scatole müzikler sahnedeki canlı müzik performansı açısından çok keyifli ancak yalınlıkla renksizlik arasındaki yavan çizgide kalışı bendeki illüzyonu kırdı.

 

 Özellikle dil unsurunun olmadığı ya da çok az olduğu oyunları kendi festivalimiz ya da festivallerimiz için daha bir alıcı gözüyle izledim.

 

Total olarak beni etkileyen ve festivalimize davet ettiğim yegane oyun Fondazione TRG onlus un Hansel ve Gratel oyunuydu.İlk gün yol yorgunluğu aktarmalı uçuş üzerine diğer iki oyun açılış kokteyli ve saat 22:00'a doğru yaklaşırken başlayan bu performans o kadar keyifliydi ki yorgunluğumu unutturdu. Öncelikle oyun dramaturjik olarak çok başarılı ve zekiceydi. Hansel ve Gratel'i sergilemeye çalışan iki yaşlı emekçi palyaço kendilerini bambaşka bir yolculuğun içinde bulurlar. Oyun rejinin yaratıcılığı çözümleriyle son derece keyifliydi. Üstelik 2 aktörün performansı zaman zaman comedy dell'arte tiplemelerine büyük bir başarıyla sahneye taşımaları iyi ki İtalya'dayım dedirtti. 

 

Ayrıca son gün yapılan tiyatral kapanış konseri çok başarılıydı. Pizza bile yemeye fırsat bulamadığım bu yoğun program bedenimi değilse de ruhum ve gönlümü fazlasıyla besledi. Hatta bazı oyunlarda üzülerek şunu söyledim Değil bu 3 yaşındaki çocuklar değil yetişkinler benim ülkemde  böyle oyunları ne yazık ki bazı meslektaşlarım bile sıkılarak terk ederdi. Bu gözlemim bence şapkayı önümüze çoktan koymamız gerektiği gerçeğini bir kez daha hatırlattı bana. Genel olarak sıcak kanlı insanlar olan İtalyanlar ASSITEJ e ve Türkiye'ye yakın alaka gösterdiler ve bolca selam ve sevgi gönderdiler.

 

Böyle bir deneyimin içinde yer aldığım için ASSITEJ Türkiye Merkezine çok teşekkürler.

 

Kutsal Kaynak/Assitej Türkiye Merkezi Üyesi

 

Festival programındaki oyunları görmek için aşağıdaki linklere tıklayınız: